Cosmic Vinyaters
Spaanse wijnen zijn niet bepaald mijn alledaagse stijl van wijn, soms te rijk, te veel confituur, stereotyperend Amerikaanse eik, die veel te veel hout / vanille / kruidenaroma's geven. De waarheid verplicht me toch om hier een beetje nuance in te brengen. Net zoals in Italië worden er grandioos veel mediocriteit geproduceerd, al is Spanje hier in mijn ogen wel de koploper. Dan komt men heel verrassend een paar wijnboeren tegen die pure finesse kunnen maken en dat geeft dat ruimte voor zelfreflectie. Bij de wijnen van Salvador Batlle Barrabeig is dit niet veel anders. Een paar jaar geleden (2020) zag ik zijn stand op La Dive Bouteille (een van de grootste / belangrijkste wijnbeurzen van natuurwijnen in Frankrijk, met een paar gastlanden), er was zodanig veel volk aan de stand, dat ik er gewoon voorbij ben gelopen. Het was niet iets die me op dat ogenblik interesseerde.
Een paar maanden later ga ik met wat maten naar Bordeaux om van een paar dagen vakantie genieten. We lopen een kleine enotheek binnen, vullen onze koffer met wat mooie namen, die we niet altijd in België gemakkelijk kunnen vinden. Mijn oog valt op een fles Encarinyades van Cosmic Vinyaters. Ik vraag wat meer informatie, ik kreeg als antwoord dat het een orange wine zou zijn uit Spanje. "Why Not?!" dacht ik dan, fles mee in de doos en naar de auto.
De fles ging uiteindelijk nooit open tijdens de vakantie, daar deze in de hele selectie wat naar de achtergrond was verdwenen.
Een paar maanden later, tijdens de Corona lockdown, nodig ik wat maten van mijn befaamde "corona-bubbel", om wat mooie wijnen samen te drinken. Toen we halverwege de selectie waren, besloot ik om eens in mijn wijnkelder te duiken. Ik rommel wat tussen de dozen van wijn die ik onlangs had gekocht, maar nog niet had gesorteerd. ... HA! Die ene fles uit Bordeaux, wat zou het nu eigenlijk zijn? Ik maak de fles blind, serveer het aan tafel. Bij het voorproeven had ik al iets van.... DAMN! Ik wacht laaiend enthousiast de bevindingen van het gezelschap, stilte is altijd, of toch meestal, een goed teken. Iedereen vond de wijn geweldig, ik was blij.
Dezelfde dag zoek ik meer informatie over de wijnboer, maar ik vind zeer weinig informatie. Dus ik beslis om de wijnboer te bellen, ik moest deze wijn hebben! Helaas was de koude douche des te pijnlijker. << Sorry Alex, we don't have anything to sell, all is reserved and allocated... Next vintage will be released end of spring next year... but we have nothing to sell. >>
Nog een paar keer probeer ik met Salvador heen en weer te bellen en te mailen en YES!!! we kregen een piepkleine allocatie, maar dat was al beter dan niets. Ondertussen krijgen we een iets grotere hoeveelheid, maar nog steeds een paar tientallen flessen (tussen 24 en 180fl) per cuvée... voor héél Vlaanderen.
Het domein bevindt zich net aan de voet van de Pyreneeën aan de overkant van de Franse grens, net naast Banyuls. De stijl van Salvadors wijnen beschrijf ik het liefst als sappige, zijdezachter, maar toch ronde rode wijnen en strakke witte en rosé wijnen.
